rachar - verbo
					ra·char intransitivo; pronominal; transitivo 
| Indicativo | 
|---|
 
	| Presente
	 | Pretérito imperfeito
	 | Pretérito perfeito
	 | Pretérito mais-que-perfeito
	 | Futuro imperfeito
	 | Futuro perfeito (condicional)
 |  
racho rachas racha rachamos rachais racham
 | rachava rachavas rachava rachávamos racháveis rachavam
 | rachei rachaste rachou rachamos  /  rachámos rachastes racharam
 | rachara racharas rachara racháramos racháreis racharam
 | racharei racharás rachará racharemos rachareis racharão
 | racharia racharias racharia racharíamos racharíeis rachariam			
 |  | Conjuntivo / Subjuntivo
	 | Imperativo
	 | Infinitivo
	 | Outras formas
	
	 | 
|---|
 
		| Presente
		 | Pretérito imperfeito
		 | Futuro
		 | Afirmativo (Negativo)
		 | rachar
		 | Gerúndio
 |  
rache raches rache rachemos racheis rachem
 | rachasse rachasses rachasse rachássemos rachásseis rachassem
 | rachar rachares rachar racharmos rachardes racharem
 | - racha (raches) rache rachemos rachai (racheis) rachem
 | Pessoal  rachar rachares rachar racharmos rachardes racharem
 | rachando
	
 
 Particípio passado 
	
| rachado | rachada |  | rachados | rachadas |   
 |   
Flexiona como : amar adjetivo PP : rachado
 forma nominal : rachadura
          |