enflorar - verbo
					en·flo·rar transitivo; intransitivo 
| Indicativo | 
|---|
 
	| Presente
	 | Pretérito imperfeito
	 | Pretérito perfeito
	 | Pretérito mais-que-perfeito
	 | Futuro imperfeito
	 | Futuro perfeito (condicional)
 |  
enfloro enfloras enflora enfloramos enflorais enfloram
 | enflorava enfloravas enflorava enflorávamos enfloráveis enfloravam
 | enflorei enfloraste enflorou enfloramos  /  enflorámos enflorastes enfloraram
 | enflorara enfloraras enflorara enfloráramos enfloráreis enfloraram
 | enflorarei enflorarás enflorará enfloraremos enflorareis enflorarão
 | enfloraria enflorarias enfloraria enfloraríamos enfloraríeis enflorariam			
 |  | Conjuntivo / Subjuntivo
	 | Imperativo
	 | Infinitivo
	 | Outras formas
	
	 | 
|---|
 
		| Presente
		 | Pretérito imperfeito
		 | Futuro
		 | Afirmativo (Negativo)
		 | enflorar
		 | Gerúndio
 |  
enflore enflores enflore enfloremos enfloreis enflorem
 | enflorasse enflorasses enflorasse enflorássemos enflorásseis enflorassem
 | enflorar enflorares enflorar enflorarmos enflorardes enflorarem
 | - enflora (enflores) enflore enfloremos enflorai (enfloreis) enflorem
 | Pessoal  enflorar enflorares enflorar enflorarmos enflorardes enflorarem
 | enflorando
	
 
 Particípio passado 
	
| enflorado | enflorada |  | enflorados | enfloradas |   
 |   
Flexiona como : amar forma nominal : enfloração
          |