anateirar - verbo
a·na·tei·rar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
anateiro anateiras anateira anateiramos anateirais anateiram
| anateirava anateiravas anateirava anateirávamos anateiráveis anateiravam
| anateirei anateiraste anateirou anateiramos / anateirámos anateirastes anateiraram
| anateirara anateiraras anateirara anateiráramos anateiráreis anateiraram
| anateirarei anateirarás anateirará anateiraremos anateirareis anateirarão
| anateiraria anateirarias anateiraria anateiraríamos anateiraríeis anateirariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| anateirar
| Gerúndio
|
anateire anateires anateire anateiremos anateireis anateirem
| anateirasse anateirasses anateirasse anateirássemos anateirásseis anateirassem
| anateirar anateirares anateirar anateirarmos anateirardes anateirarem
| - anateira (anateires) anateire anateiremos anateirai (anateireis) anateirem
| Pessoal anateirar anateirares anateirar anateirarmos anateirardes anateirarem
| anateirando
Particípio passado
anateirado | anateirada | anateirados | anateiradas |
|
Flexiona como : amar adjetivo PP : anateirado
|