sinfonizar - verbo
sin·fo·ni·zar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
sinfonizo sinfonizas sinfoniza sinfonizamos sinfonizais sinfonizam
| sinfonizava sinfonizavas sinfonizava sinfonizávamos sinfonizáveis sinfonizavam
| sinfonizei sinfonizaste sinfonizou sinfonizamos / sinfonizámos sinfonizastes sinfonizaram
| sinfonizara sinfonizaras sinfonizara sinfonizáramos sinfonizáreis sinfonizaram
| sinfonizarei sinfonizarás sinfonizará sinfonizaremos sinfonizareis sinfonizarão
| sinfonizaria sinfonizarias sinfonizaria sinfonizaríamos sinfonizaríeis sinfonizariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| sinfonizar
| Gerúndio
|
sinfonize sinfonizes sinfonize sinfonizemos sinfonizeis sinfonizem
| sinfonizasse sinfonizasses sinfonizasse sinfonizássemos sinfonizásseis sinfonizassem
| sinfonizar sinfonizares sinfonizar sinfonizarmos sinfonizardes sinfonizarem
| - sinfoniza (sinfonizes) sinfonize sinfonizemos sinfonizai (sinfonizeis) sinfonizem
| Pessoal sinfonizar sinfonizares sinfonizar sinfonizarmos sinfonizardes sinfonizarem
| sinfonizando
Particípio passado
sinfonizado | sinfonizada | sinfonizados | sinfonizadas |
|
Flexiona como : amar
|