| incapacitar - verboin·ca·pa·ci·tar pronominal; transitivo 
| Indicativo | 
|---|
 
	| Presente | Pretérito imperfeito
 | Pretérito perfeito
 | Pretérito mais-que-perfeito
 | Futuro imperfeito
 | Futuro perfeito (condicional)
 |  
| incapacito incapacitas
 incapacita
 incapacitamos
 incapacitais
 incapacitam
 | incapacitava incapacitavas
 incapacitava
 incapacitávamos
 incapacitáveis
 incapacitavam
 | incapacitei incapacitaste
 incapacitou
 incapacitamos  /  incapacitámos
 incapacitastes
 incapacitaram
 | incapacitara incapacitaras
 incapacitara
 incapacitáramos
 incapacitáreis
 incapacitaram
 | incapacitarei incapacitarás
 incapacitará
 incapacitaremos
 incapacitareis
 incapacitarão
 | incapacitaria incapacitarias
 incapacitaria
 incapacitaríamos
 incapacitaríeis
 incapacitariam
 |  | Conjuntivo / Subjuntivo | Imperativo | Infinitivo | Outras formas | 
|---|
 
		| Presente | Pretérito imperfeito | Futuro | Afirmativo (Negativo)
 | incapacitar | Gerúndio |  
| incapacite incapacites
 incapacite
 incapacitemos
 incapaciteis
 incapacitem
 | incapacitasse incapacitasses
 incapacitasse
 incapacitássemos
 incapacitásseis
 incapacitassem
 | incapacitar incapacitares
 incapacitar
 incapacitarmos
 incapacitardes
 incapacitarem
 | - incapacita (incapacites)
 incapacite
 incapacitemos
 incapacitai (incapaciteis)
 incapacitem
 | Pessoal incapacitar
 incapacitares
 incapacitar
 incapacitarmos
 incapacitardes
 incapacitarem
 | incapacitando 
 
 Particípio passado | incapacitado | incapacitada |  | incapacitados | incapacitadas | 
 |  Flexiona como : amar forma nominal : incapacitação
 adjetivo PP : incapacitado
         |