encarrar - verbo
en·car·rar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
encarro encarras encarra encarramos encarrais encarram
| encarrava encarravas encarrava encarrávamos encarráveis encarravam
| encarrei encarraste encarrou encarramos / encarrámos encarrastes encarraram
| encarrara encarraras encarrara encarráramos encarráreis encarraram
| encarrarei encarrarás encarrará encarraremos encarrareis encarrarão
| encarraria encarrarias encarraria encarraríamos encarraríeis encarrariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| encarrar
| Gerúndio
|
encarre encarres encarre encarremos encarreis encarrem
| encarrasse encarrasses encarrasse encarrássemos encarrásseis encarrassem
| encarrar encarrares encarrar encarrarmos encarrardes encarrarem
| - encarra (encarres) encarre encarremos encarrai (encarreis) encarrem
| Pessoal encarrar encarrares encarrar encarrarmos encarrardes encarrarem
| encarrando
Particípio passado
encarrado | encarrada | encarrados | encarradas |
|
Flexiona como : amar
|