insonorizar - verbo
in·so·no·ri·zar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
insonorizo insonorizas insonoriza insonorizamos insonorizais insonorizam
| insonorizava insonorizavas insonorizava insonorizávamos insonorizáveis insonorizavam
| insonorizei insonorizaste insonorizou insonorizamos / insonorizámos insonorizastes insonorizaram
| insonorizara insonorizaras insonorizara insonorizáramos insonorizáreis insonorizaram
| insonorizarei insonorizarás insonorizará insonorizaremos insonorizareis insonorizarão
| insonorizaria insonorizarias insonorizaria insonorizaríamos insonorizaríeis insonorizariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| insonorizar
| Gerúndio
|
insonorize insonorizes insonorize insonorizemos insonorizeis insonorizem
| insonorizasse insonorizasses insonorizasse insonorizássemos insonorizásseis insonorizassem
| insonorizar insonorizares insonorizar insonorizarmos insonorizardes insonorizarem
| - insonoriza (insonorizes) insonorize insonorizemos insonorizai (insonorizeis) insonorizem
| Pessoal insonorizar insonorizares insonorizar insonorizarmos insonorizardes insonorizarem
| insonorizando
Particípio passado
insonorizado | insonorizada | insonorizados | insonorizadas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : insonorização
|