detectar - verbo
					de·tec·tar   Brasil transitivo 
| Indicativo | 
|---|
 
	| Presente
	 | Pretérito imperfeito
	 | Pretérito perfeito
	 | Pretérito mais-que-perfeito
	 | Futuro imperfeito
	 | Futuro perfeito (condicional)
 |  
detecto detectas detecta detectamos detectais detectam
 | detectava detectavas detectava detectávamos detectáveis detectavam
 | detectei detectaste detectou detectamos  /  detectámos detectastes detectaram
 | detectara detectaras detectara detectáramos detectáreis detectaram
 | detectarei detectarás detectará detectaremos detectareis detectarão
 | detectaria detectarias detectaria detectaríamos detectaríeis detectariam			
 |  | Conjuntivo / Subjuntivo
	 | Imperativo
	 | Infinitivo
	 | Outras formas
	
	 | 
|---|
 
		| Presente
		 | Pretérito imperfeito
		 | Futuro
		 | Afirmativo (Negativo)
		 | detectar
		 | Gerúndio
 |  
detecte detectes detecte detectemos detecteis detectem
 | detectasse detectasses detectasse detectássemos detectásseis detectassem
 | detectar detectares detectar detectarmos detectardes detectarem
 | - detecta (detectes) detecte detectemos detectai (detecteis) detectem
 | Pessoal  detectar detectares detectar detectarmos detectardes detectarem
 | detectando
	
 
 Particípio passado 
	
| detectado | detectada |  | detectados | detectadas |   
 |   
Flexiona como : amar forma nominal : detecção ( Brasil)
   variante AO de  : detetar 
          |