bobinar - verbo
bo·bi·nar transitivo
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
bobino bobinas bobina bobinamos bobinais bobinam
| bobinava bobinavas bobinava bobinávamos bobináveis bobinavam
| bobinei bobinaste bobinou bobinamos / bobinámos bobinastes bobinaram
| bobinara bobinaras bobinara bobináramos bobináreis bobinaram
| bobinarei bobinarás bobinará bobinaremos bobinareis bobinarão
| bobinaria bobinarias bobinaria bobinaríamos bobinaríeis bobinariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| bobinar
| Gerúndio
|
bobine bobines bobine bobinemos bobineis bobinem
| bobinasse bobinasses bobinasse bobinássemos bobinásseis bobinassem
| bobinar bobinares bobinar bobinarmos bobinardes bobinarem
| - bobina (bobines) bobine bobinemos bobinai (bobineis) bobinem
| Pessoal bobinar bobinares bobinar bobinarmos bobinardes bobinarem
| bobinando
Particípio passado
| bobinado | bobinada | | bobinados | bobinadas |
|
Flexiona como : amar adjetivo PP : bobinado
forma nominal : bobinagem
|