imputar - verbo
					im·pu·tar transitivo 
| Indicativo | 
|---|
 
	| Presente
	 | Pretérito imperfeito
	 | Pretérito perfeito
	 | Pretérito mais-que-perfeito
	 | Futuro imperfeito
	 | Futuro perfeito (condicional)
 |  
imputo imputas imputa imputamos imputais imputam
 | imputava imputavas imputava imputávamos imputáveis imputavam
 | imputei imputaste imputou imputamos  /  imputámos imputastes imputaram
 | imputara imputaras imputara imputáramos imputáreis imputaram
 | imputarei imputarás imputará imputaremos imputareis imputarão
 | imputaria imputarias imputaria imputaríamos imputaríeis imputariam			
 |  | Conjuntivo / Subjuntivo
	 | Imperativo
	 | Infinitivo
	 | Outras formas
	
	 | 
|---|
 
		| Presente
		 | Pretérito imperfeito
		 | Futuro
		 | Afirmativo (Negativo)
		 | imputar
		 | Gerúndio
 |  
impute imputes impute imputemos imputeis imputem
 | imputasse imputasses imputasse imputássemos imputásseis imputassem
 | imputar imputares imputar imputarmos imputardes imputarem
 | - imputa (imputes) impute imputemos imputai (imputeis) imputem
 | Pessoal  imputar imputares imputar imputarmos imputardes imputarem
 | imputando
	
 
 Particípio passado 
	
| imputado | imputada |  | imputados | imputadas |   
 |   
Flexiona como : amar forma nominal : imputação
          |