alastrar - verbo
a·las·trar transitivo; intransitivo; pronominal
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
alastro alastras alastra alastramos alastrais alastram
| alastrava alastravas alastrava alastrávamos alastráveis alastravam
| alastrei alastraste alastrou alastramos / alastrámos alastrastes alastraram
| alastrara alastraras alastrara alastráramos alastráreis alastraram
| alastrarei alastrarás alastrará alastraremos alastrareis alastrarão
| alastraria alastrarias alastraria alastraríamos alastraríeis alastrariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| alastrar
| Gerúndio
|
alastre alastres alastre alastremos alastreis alastrem
| alastrasse alastrasses alastrasse alastrássemos alastrásseis alastrassem
| alastrar alastrares alastrar alastrarmos alastrardes alastrarem
| - alastra (alastres) alastre alastremos alastrai (alastreis) alastrem
| Pessoal alastrar alastrares alastrar alastrarmos alastrardes alastrarem
| alastrando
Particípio passado
alastrado | alastrada | alastrados | alastradas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : alastramento
|