desanichar - verbo
de·sa·ni·char transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
desanicho desanichas desanicha desanichamos desanichais desanicham
| desanichava desanichavas desanichava desanichávamos desanicháveis desanichavam
| desanichei desanichaste desanichou desanichamos / desanichámos desanichastes desanicharam
| desanichara desanicharas desanichara desanicháramos desanicháreis desanicharam
| desanicharei desanicharás desanichará desanicharemos desanichareis desanicharão
| desanicharia desanicharias desanicharia desanicharíamos desanicharíeis desanichariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| desanichar
| Gerúndio
|
desaniche desaniches desaniche desanichemos desanicheis desanichem
| desanichasse desanichasses desanichasse desanichássemos desanichásseis desanichassem
| desanichar desanichares desanichar desanicharmos desanichardes desanicharem
| - desanicha (desaniches) desaniche desanichemos desanichai (desanicheis) desanichem
| Pessoal desanichar desanichares desanichar desanicharmos desanichardes desanicharem
| desanichando
Particípio passado
desanichado | desanichada | desanichados | desanichadas |
|
Flexiona como : amar
|