calemburar - verbo
ca·lem·bu·rar intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
calemburo calemburas calembura calemburamos calemburais calemburam
| calemburava calemburavas calemburava calemburávamos calemburáveis calemburavam
| calemburei calemburaste calemburou calemburamos / calemburámos calemburastes calemburaram
| calemburara calemburaras calemburara calemburáramos calemburáreis calemburaram
| calemburarei calemburarás calemburará calemburaremos calemburareis calemburarão
| calemburaria calemburarias calemburaria calemburaríamos calemburaríeis calemburariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| calemburar
| Gerúndio
|
calembure calembures calembure calemburemos calembureis calemburem
| calemburasse calemburasses calemburasse calemburássemos calemburásseis calemburassem
| calemburar calemburares calemburar calemburarmos calemburardes calemburarem
| - calembura (calembures) calembure calemburemos calemburai (calembureis) calemburem
| Pessoal calemburar calemburares calemburar calemburarmos calemburardes calemburarem
| calemburando
Particípio passado
calemburado | calemburada | calemburados | calemburadas |
|
Flexiona como : amar
|