alveitarar - verbo
al·vei·ta·rar transitivo; intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
alveitaro alveitaras alveitara alveitaramos alveitarais alveitaram
| alveitarava alveitaravas alveitarava alveitarávamos alveitaráveis alveitaravam
| alveitarei alveitaraste alveitarou alveitaramos / alveitarámos alveitarastes alveitararam
| alveitarara alveitararas alveitarara alveitaráramos alveitaráreis alveitararam
| alveitararei alveitararás alveitarará alveitararemos alveitarareis alveitararão
| alveitararia alveitararias alveitararia alveitararíamos alveitararíeis alveitarariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| alveitarar
| Gerúndio
|
alveitare alveitares alveitare alveitaremos alveitareis alveitarem
| alveitarasse alveitarasses alveitarasse alveitarássemos alveitarásseis alveitarassem
| alveitarar alveitarares alveitarar alveitararmos alveitarardes alveitararem
| - alveitara (alveitares) alveitare alveitaremos alveitarai (alveitareis) alveitarem
| Pessoal alveitarar alveitarares alveitarar alveitararmos alveitarardes alveitararem
| alveitarando
Particípio passado
alveitarado | alveitarada | alveitarados | alveitaradas |
|
Flexiona como : amar
|