aviventar - verbo
a·vi·ven·tar pronominal; transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
avivento aviventas aviventa aviventamos aviventais aviventam
| aviventava aviventavas aviventava aviventávamos aviventáveis aviventavam
| aviventei aviventaste aviventou aviventamos / aviventámos aviventastes aviventaram
| aviventara aviventaras aviventara aviventáramos aviventáreis aviventaram
| aviventarei aviventarás aviventará aviventaremos aviventareis aviventarão
| aviventaria aviventarias aviventaria aviventaríamos aviventaríeis aviventariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| aviventar
| Gerúndio
|
avivente aviventes avivente aviventemos aviventeis aviventem
| aviventasse aviventasses aviventasse aviventássemos aviventásseis aviventassem
| aviventar aviventares aviventar aviventarmos aviventardes aviventarem
| - aviventa (aviventes) avivente aviventemos aviventai (aviventeis) aviventem
| Pessoal aviventar aviventares aviventar aviventarmos aviventardes aviventarem
| aviventando
Particípio passado
aviventado | aviventada | aviventados | aviventadas |
|
Flexiona como : amar
|