restelar - verbo
res·te·lar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
restelo restelas restela restelamos restelais restelam
| restelava restelavas restelava restelávamos resteláveis restelavam
| restelei restelaste restelou restelamos / restelámos restelastes restelaram
| restelara restelaras restelara resteláramos resteláreis restelaram
| restelarei restelarás restelará restelaremos restelareis restelarão
| restelaria restelarias restelaria restelaríamos restelaríeis restelariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| restelar
| Gerúndio
|
restele resteles restele restelemos resteleis restelem
| restelasse restelasses restelasse restelássemos restelásseis restelassem
| restelar restelares restelar restelarmos restelardes restelarem
| - restela (resteles) restele restelemos restelai (resteleis) restelem
| Pessoal restelar restelares restelar restelarmos restelardes restelarem
| restelando
Particípio passado
restelado | restelada | restelados | resteladas |
|
Flexiona como : amar
|