carbonetar - verbo
car·bo·ne·tar
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
carboneto carbonetas carboneta carbonetamos carbonetais carbonetam
| carbonetava carbonetavas carbonetava carbonetávamos carbonetáveis carbonetavam
| carbonetei carbonetaste carbonetou carbonetamos / carbonetámos carbonetastes carbonetaram
| carbonetara carbonetaras carbonetara carbonetáramos carbonetáreis carbonetaram
| carbonetarei carbonetarás carbonetará carbonetaremos carbonetareis carbonetarão
| carbonetaria carbonetarias carbonetaria carbonetaríamos carbonetaríeis carbonetariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| carbonetar
| Gerúndio
|
carbonete carbonetes carbonete carbonetemos carboneteis carbonetem
| carbonetasse carbonetasses carbonetasse carbonetássemos carbonetásseis carbonetassem
| carbonetar carbonetares carbonetar carbonetarmos carbonetardes carbonetarem
| - carboneta (carbonetes) carbonete carbonetemos carbonetai (carboneteis) carbonetem
| Pessoal carbonetar carbonetares carbonetar carbonetarmos carbonetardes carbonetarem
| carbonetando
Particípio passado
carbonetado | carbonetada | carbonetados | carbonetadas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : carbonetação
|