epicurizar - verbo
e·pi·cu·ri·zar
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
epicurizo epicurizas epicuriza epicurizamos epicurizais epicurizam
| epicurizava epicurizavas epicurizava epicurizávamos epicurizáveis epicurizavam
| epicurizei epicurizaste epicurizou epicurizamos / epicurizámos epicurizastes epicurizaram
| epicurizara epicurizaras epicurizara epicurizáramos epicurizáreis epicurizaram
| epicurizarei epicurizarás epicurizará epicurizaremos epicurizareis epicurizarão
| epicurizaria epicurizarias epicurizaria epicurizaríamos epicurizaríeis epicurizariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| epicurizar
| Gerúndio
|
epicurize epicurizes epicurize epicurizemos epicurizeis epicurizem
| epicurizasse epicurizasses epicurizasse epicurizássemos epicurizásseis epicurizassem
| epicurizar epicurizares epicurizar epicurizarmos epicurizardes epicurizarem
| - epicuriza (epicurizes) epicurize epicurizemos epicurizai (epicurizeis) epicurizem
| Pessoal epicurizar epicurizares epicurizar epicurizarmos epicurizardes epicurizarem
| epicurizando
Particípio passado
epicurizado | epicurizada | epicurizados | epicurizadas |
|
Flexiona como : amar
|