desafumar - verbo
de·sa·fu·mar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
desafumo desafumas desafuma desafumamos desafumais desafumam
| desafumava desafumavas desafumava desafumávamos desafumáveis desafumavam
| desafumei desafumaste desafumou desafumamos / desafumámos desafumastes desafumaram
| desafumara desafumaras desafumara desafumáramos desafumáreis desafumaram
| desafumarei desafumarás desafumará desafumaremos desafumareis desafumarão
| desafumaria desafumarias desafumaria desafumaríamos desafumaríeis desafumariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| desafumar
| Gerúndio
|
desafume desafumes desafume desafumemos desafumeis desafumem
| desafumasse desafumasses desafumasse desafumássemos desafumásseis desafumassem
| desafumar desafumares desafumar desafumarmos desafumardes desafumarem
| - desafuma (desafumes) desafume desafumemos desafumai (desafumeis) desafumem
| Pessoal desafumar desafumares desafumar desafumarmos desafumardes desafumarem
| desafumando
Particípio passado
desafumado | desafumada | desafumados | desafumadas |
|
Flexiona como : amar
|