empunir - verbo
em·pu·nir transitivo
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito
imperfeito
| Pretérito
perfeito
| Pretérito
mais-que-perfeito
| Futuro
imperfeito
| Futuro
perfeito (condicional)
|
empuno
empunes
empune
empunimos
empunis
empunem
| empunia
empunias
empunia
empuníamos
empuníeis
empuniam
| empuni
empuniste
empuniu
empunimos
empunistes
empuniram
| empunira
empuniras
empunira
empuníramos
empuníreis
empuniram
| empunirei
empunirás
empunirá
empuniremos
empunireis
empunirão
| empuniria
empunirias
empuniria
empuniríamos
empuniríeis
empuniriam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo
(Negativo)
| empunir
| Gerúndio
|
empuna
empunas
empuna
empunamos
empunais
empunam
| empunisse
empunisses
empunisse
empuníssemos
empunísseis
empunissem
| empunir
empunires
empunir
empunirmos
empunirdes
empunirem
| -
empune (empunas)
empuna
empunamos
empuni (empunais)
empunam
| Pessoal
empunir
empunires
empunir
empunirmos
empunirdes
empunirem
| empunindo
Particípio passado
| empunido | empunida | | empunidos | empunidas |
|
Flexiona como : demitir
|
