anediar - verbo
a·ne·di·ar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
anedio anedias anedia anediamos anediais anediam
| anediava anediavas anediava anediávamos anediáveis anediavam
| anediei anediaste anediou anediamos / anediámos anediastes anediaram
| anediara anediaras anediara anediáramos anediáreis anediaram
| anediarei anediarás anediará anediaremos anediareis anediarão
| anediaria anediarias anediaria anediaríamos anediaríeis anediariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| anediar
| Gerúndio
|
anedie anedies anedie anediemos anedieis anediem
| anediasse anediasses anediasse anediássemos anediásseis anediassem
| anediar anediares anediar anediarmos anediardes anediarem
| - anedia (anedies) anedie anediemos anediai (anedieis) anediem
| Pessoal anediar anediares anediar anediarmos anediardes anediarem
| anediando
Particípio passado
anediado | anediada | anediados | anediadas |
|
Flexiona como : amar
|