reticenciar - verbo
re·ti·cen·ci·ar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
reticencio reticencias reticencia reticenciamos reticenciais reticenciam
| reticenciava reticenciavas reticenciava reticenciávamos reticenciáveis reticenciavam
| reticenciei reticenciaste reticenciou reticenciamos / reticenciámos reticenciastes reticenciaram
| reticenciara reticenciaras reticenciara reticenciáramos reticenciáreis reticenciaram
| reticenciarei reticenciarás reticenciará reticenciaremos reticenciareis reticenciarão
| reticenciaria reticenciarias reticenciaria reticenciaríamos reticenciaríeis reticenciariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| reticenciar
| Gerúndio
|
reticencie reticencies reticencie reticenciemos reticencieis reticenciem
| reticenciasse reticenciasses reticenciasse reticenciássemos reticenciásseis reticenciassem
| reticenciar reticenciares reticenciar reticenciarmos reticenciardes reticenciarem
| - reticencia (reticencies) reticencie reticenciemos reticenciai (reticencieis) reticenciem
| Pessoal reticenciar reticenciares reticenciar reticenciarmos reticenciardes reticenciarem
| reticenciando
Particípio passado
reticenciado | reticenciada | reticenciados | reticenciadas |
|
Flexiona como : amar
|