desensilar - verbo
de·sen·si·lar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
desensilo desensilas desensila desensilamos desensilais desensilam
| desensilava desensilavas desensilava desensilávamos desensiláveis desensilavam
| desensilei desensilaste desensilou desensilamos / desensilámos desensilastes desensilaram
| desensilara desensilaras desensilara desensiláramos desensiláreis desensilaram
| desensilarei desensilarás desensilará desensilaremos desensilareis desensilarão
| desensilaria desensilarias desensilaria desensilaríamos desensilaríeis desensilariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| desensilar
| Gerúndio
|
desensile desensiles desensile desensilemos desensileis desensilem
| desensilasse desensilasses desensilasse desensilássemos desensilásseis desensilassem
| desensilar desensilares desensilar desensilarmos desensilardes desensilarem
| - desensila (desensiles) desensile desensilemos desensilai (desensileis) desensilem
| Pessoal desensilar desensilares desensilar desensilarmos desensilardes desensilarem
| desensilando
Particípio passado
desensilado | desensilada | desensilados | desensiladas |
|
Flexiona como : amar
|