desbatocar - verbo
des·ba·to·car transitivo
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito
imperfeito
| Pretérito
perfeito
| Pretérito
mais-que-perfeito
| Futuro
imperfeito
| Futuro
perfeito (condicional)
|
desbatoco
desbatocas
desbatoca
desbatocamos
desbatocais
desbatocam
| desbatocava
desbatocavas
desbatocava
desbatocávamos
desbatocáveis
desbatocavam
| desbatoquei
desbatocaste
desbatocou
desbatocamos / desbatocámos
desbatocastes
desbatocaram
| desbatocara
desbatocaras
desbatocara
desbatocáramos
desbatocáreis
desbatocaram
| desbatocarei
desbatocarás
desbatocará
desbatocaremos
desbatocareis
desbatocarão
| desbatocaria
desbatocarias
desbatocaria
desbatocaríamos
desbatocaríeis
desbatocariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo
(Negativo)
| desbatocar
| Gerúndio
|
desbatoque
desbatoques
desbatoque
desbatoquemos
desbatoqueis
desbatoquem
| desbatocasse
desbatocasses
desbatocasse
desbatocássemos
desbatocásseis
desbatocassem
| desbatocar
desbatocares
desbatocar
desbatocarmos
desbatocardes
desbatocarem
| -
desbatoca (desbatoques)
desbatoque
desbatoquemos
desbatocai (desbatoqueis)
desbatoquem
| Pessoal
desbatocar
desbatocares
desbatocar
desbatocarmos
desbatocardes
desbatocarem
| desbatocando
Particípio passado
| desbatocado | desbatocada | | desbatocados | desbatocadas |
|
Flexiona como : colocar
|
