amoutar - verbo
a·mou·tar transitivo; pronominal
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
amouto amoutas amouta amoutamos amoutais amoutam
| amoutava amoutavas amoutava amoutávamos amoutáveis amoutavam
| amoutei amoutaste amoutou amoutamos / amoutámos amoutastes amoutaram
| amoutara amoutaras amoutara amoutáramos amoutáreis amoutaram
| amoutarei amoutarás amoutará amoutaremos amoutareis amoutarão
| amoutaria amoutarias amoutaria amoutaríamos amoutaríeis amoutariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| amoutar
| Gerúndio
|
amoute amoutes amoute amoutemos amouteis amoutem
| amoutasse amoutasses amoutasse amoutássemos amoutásseis amoutassem
| amoutar amoutares amoutar amoutarmos amoutardes amoutarem
| - amouta (amoutes) amoute amoutemos amoutai (amouteis) amoutem
| Pessoal amoutar amoutares amoutar amoutarmos amoutardes amoutarem
| amoutando
Particípio passado
| amoutado | amoutada | | amoutados | amoutadas |
|
Flexiona como : amar variante : amoitar
|