rejuntar - verbo
re·jun·tar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
rejunto rejuntas rejunta rejuntamos rejuntais rejuntam
| rejuntava rejuntavas rejuntava rejuntávamos rejuntáveis rejuntavam
| rejuntei rejuntaste rejuntou rejuntámos / rejuntamos rejuntastes rejuntaram
| rejuntara rejuntaras rejuntara rejuntáramos rejuntáreis rejuntaram
| rejuntarei rejuntarás rejuntará rejuntaremos rejuntareis rejuntarão
| rejuntaria rejuntarias rejuntaria rejuntaríamos rejuntaríeis rejuntariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| rejuntar
| Gerúndio
|
rejunte rejuntes rejunte rejuntemos rejunteis rejuntem
| rejuntasse rejuntasses rejuntasse rejuntássemos rejuntásseis rejuntassem
| rejuntar rejuntares rejuntar rejuntarmos rejuntardes rejuntarem
| - rejunta (rejuntes) rejunte rejuntemos rejuntai (rejunteis) rejuntem
| Pessoal rejuntar rejuntares rejuntar rejuntarmos rejuntardes rejuntarem
| rejuntando
Particípio passado
rejuntado | rejuntada | rejuntados | rejuntadas |
|
Flexiona como : amar
|