arralentar - verbo
ar·ra·len·tar intransitivo; transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
arralento arralentas arralenta arralentamos arralentais arralentam
| arralentava arralentavas arralentava arralentávamos arralentáveis arralentavam
| arralentei arralentaste arralentou arralentamos / arralentámos arralentastes arralentaram
| arralentara arralentaras arralentara arralentáramos arralentáreis arralentaram
| arralentarei arralentarás arralentará arralentaremos arralentareis arralentarão
| arralentaria arralentarias arralentaria arralentaríamos arralentaríeis arralentariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| arralentar
| Gerúndio
|
arralente arralentes arralente arralentemos arralenteis arralentem
| arralentasse arralentasses arralentasse arralentássemos arralentásseis arralentassem
| arralentar arralentares arralentar arralentarmos arralentardes arralentarem
| - arralenta (arralentes) arralente arralentemos arralentai (arralenteis) arralentem
| Pessoal arralentar arralentares arralentar arralentarmos arralentardes arralentarem
| arralentando
Particípio passado
arralentado | arralentada | arralentados | arralentadas |
|
Flexiona como : amar
|