narcisar - verbo
nar·ci·sar pronominal
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
narciso narcisas narcisa narcisamos narcisais narcisam
| narcisava narcisavas narcisava narcisávamos narcisáveis narcisavam
| narcisei narcisaste narcisou narcisámos / narcisamos narcisastes narcisaram
| narcisara narcisaras narcisara narcisáramos narcisáreis narcisaram
| narcisarei narcisarás narcisará narcisaremos narcisareis narcisarão
| narcisaria narcisarias narcisaria narcisaríamos narcisaríeis narcisariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| narcisar
| Gerúndio
|
narcise narcises narcise narcisemos narciseis narcisem
| narcisasse narcisasses narcisasse narcisássemos narcisásseis narcisassem
| narcisar narcisares narcisar narcisarmos narcisardes narcisarem
| - narcisa (narcises) narcise narcisemos narcisai (narciseis) narcisem
| Pessoal narcisar narcisares narcisar narcisarmos narcisardes narcisarem
| narcisando
Particípio passado
| narcisado | narcisada | | narcisados | narcisadas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : narcisamento
|