encruentar - verbo
en·cru·en·tar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
encruento encruentas encruenta encruentamos encruentais encruentam
| encruentava encruentavas encruentava encruentávamos encruentáveis encruentavam
| encruentei encruentaste encruentou encruentamos / encruentámos encruentastes encruentaram
| encruentara encruentaras encruentara encruentáramos encruentáreis encruentaram
| encruentarei encruentarás encruentará encruentaremos encruentareis encruentarão
| encruentaria encruentarias encruentaria encruentaríamos encruentaríeis encruentariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| encruentar
| Gerúndio
|
encruente encruentes encruente encruentemos encruenteis encruentem
| encruentasse encruentasses encruentasse encruentássemos encruentásseis encruentassem
| encruentar encruentares encruentar encruentarmos encruentardes encruentarem
| - encruenta (encruentes) encruente encruentemos encruentai (encruenteis) encruentem
| Pessoal encruentar encruentares encruentar encruentarmos encruentardes encruentarem
| encruentando
Particípio passado
encruentado | encruentada | encruentados | encruentadas |
|
Flexiona como : amar
|