vinagrar - verbo
vi·na·grar transitivo; pronominal
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
vinagro vinagras vinagra vinagramos vinagrais vinagram
| vinagrava vinagravas vinagrava vinagrávamos vinagráveis vinagravam
| vinagrei vinagraste vinagrou vinagramos / vinagrámos vinagrastes vinagraram
| vinagrara vinagraras vinagrara vinagráramos vinagráreis vinagraram
| vinagrarei vinagrarás vinagrará vinagraremos vinagrareis vinagrarão
| vinagraria vinagrarias vinagraria vinagraríamos vinagraríeis vinagrariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| vinagrar
| Gerúndio
|
vinagre vinagres vinagre vinagremos vinagreis vinagrem
| vinagrasse vinagrasses vinagrasse vinagrássemos vinagrásseis vinagrassem
| vinagrar vinagrares vinagrar vinagrarmos vinagrardes vinagrarem
| - vinagra (vinagres) vinagre vinagremos vinagrai (vinagreis) vinagrem
| Pessoal vinagrar vinagrares vinagrar vinagrarmos vinagrardes vinagrarem
| vinagrando
Particípio passado
| vinagrado | vinagrada | | vinagrados | vinagradas |
|
Flexiona como : amar
|