jitunar - verbo
ji·tu·nar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
jituno jitunas jituna jitunamos jitunais jitunam
| jitunava jitunavas jitunava jitunávamos jitunáveis jitunavam
| jitunei jitunaste jitunou jitunamos / jitunámos jitunastes jitunaram
| jitunara jitunaras jitunara jitunáramos jitunáreis jitunaram
| jitunarei jitunarás jitunará jitunaremos jitunareis jitunarão
| jitunaria jitunarias jitunaria jitunaríamos jitunaríeis jitunariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| jitunar
| Gerúndio
|
jitune jitunes jitune jitunemos jituneis jitunem
| jitunasse jitunasses jitunasse jitunássemos jitunásseis jitunassem
| jitunar jitunares jitunar jitunarmos jitunardes jitunarem
| - jituna (jitunes) jitune jitunemos jitunai (jituneis) jitunem
| Pessoal jitunar jitunares jitunar jitunarmos jitunardes jitunarem
| jitunando
Particípio passado
jitunado | jitunada | jitunados | jitunadas |
|
Flexiona como : amar
|