tundar - verbo
tun·dar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
tundo tundas tunda tundamos tundais tundam
| tundava tundavas tundava tundávamos tundáveis tundavam
| tundei tundaste tundou tundamos / tundámos tundastes tundaram
| tundara tundaras tundara tundáramos tundáreis tundaram
| tundarei tundarás tundará tundaremos tundareis tundarão
| tundaria tundarias tundaria tundaríamos tundaríeis tundariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| tundar
| Gerúndio
|
tunde tundes tunde tundemos tundeis tundem
| tundasse tundasses tundasse tundássemos tundásseis tundassem
| tundar tundares tundar tundarmos tundardes tundarem
| - tunda (tundes) tunde tundemos tundai (tundeis) tundem
| Pessoal tundar tundares tundar tundarmos tundardes tundarem
| tundando
Particípio passado
tundado | tundada | tundados | tundadas |
|
Flexiona como : amar
|