desnasalar - verbo
des·na·sa·lar intransitivo; transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
desnasalo desnasalas desnasala desnasalamos desnasalais desnasalam
| desnasalava desnasalavas desnasalava desnasalávamos desnasaláveis desnasalavam
| desnasalei desnasalaste desnasalou desnasalamos / desnasalámos desnasalastes desnasalaram
| desnasalara desnasalaras desnasalara desnasaláramos desnasaláreis desnasalaram
| desnasalarei desnasalarás desnasalará desnasalaremos desnasalareis desnasalarão
| desnasalaria desnasalarias desnasalaria desnasalaríamos desnasalaríeis desnasalariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| desnasalar
| Gerúndio
|
desnasale desnasales desnasale desnasalemos desnasaleis desnasalem
| desnasalasse desnasalasses desnasalasse desnasalássemos desnasalásseis desnasalassem
| desnasalar desnasalares desnasalar desnasalarmos desnasalardes desnasalarem
| - desnasala (desnasales) desnasale desnasalemos desnasalai (desnasaleis) desnasalem
| Pessoal desnasalar desnasalares desnasalar desnasalarmos desnasalardes desnasalarem
| desnasalando
Particípio passado
desnasalado | desnasalada | desnasalados | desnasaladas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : desnasalação
|