samintar - verbo
sa·min·tar
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
saminto samintas saminta samintamos samintais samintam
| samintava samintavas samintava samintávamos samintáveis samintavam
| samintei samintaste samintou samintamos / samintámos samintastes samintaram
| samintara samintaras samintara samintáramos samintáreis samintaram
| samintarei samintarás samintará samintaremos samintareis samintarão
| samintaria samintarias samintaria samintaríamos samintaríeis samintariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| samintar
| Gerúndio
|
saminte samintes saminte samintemos saminteis samintem
| samintasse samintasses samintasse samintássemos samintásseis samintassem
| samintar samintares samintar samintarmos samintardes samintarem
| - saminta (samintes) saminte samintemos samintai (saminteis) samintem
| Pessoal samintar samintares samintar samintarmos samintardes samintarem
| samintando
Particípio passado
| samintado | samintada | | samintados | samintadas |
|
Flexiona como : amar
|