outonear - verbo
					ou·to·ne·ar
 
 
| Indicativo | 
|---|
 
	| Presente
	 | Pretérito imperfeito
	 | Pretérito perfeito
	 | Pretérito mais-que-perfeito
	 | Futuro imperfeito
	 | Futuro perfeito (condicional)
 |  
outoneio outoneias outoneia outoneamos outoneais outoneiam
 | outoneava outoneavas outoneava outoneávamos outoneáveis outoneavam
 | outoneei outoneaste outoneou outoneamos  /  outoneámos outoneastes outonearam
 | outoneara outonearas outoneara outoneáramos outoneáreis outonearam
 | outonearei outonearás outoneará outonearemos outoneareis outonearão
 | outonearia outonearias outonearia outonearíamos outonearíeis outoneariam			
 |  | Conjuntivo / Subjuntivo
	 | Imperativo
	 | Infinitivo
	 | Outras formas
	
	 | 
|---|
 
		| Presente
		 | Pretérito imperfeito
		 | Futuro
		 | Afirmativo (Negativo)
		 | outonear
		 | Gerúndio
 |  
outoneie outoneies outoneie outoneemos outoneeis outoneiem
 | outoneasse outoneasses outoneasse outoneássemos outoneásseis outoneassem
 | outonear outoneares outonear outonearmos outoneardes outonearem
 | - outoneia (outoneies) outoneie outoneemos outoneai (outoneeis) outoneiem
 | Pessoal  outonear outoneares outonear outonearmos outoneardes outonearem
 | outoneando
	
 
 Particípio passado 
	
| outoneado | outoneada |  | outoneados | outoneadas |   
 |   
Flexiona como : arear 
         |