aturrear - verbo
a·tur·re·ar
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
aturreio aturreias aturreia aturreamos aturreais aturreiam
| aturreava aturreavas aturreava aturreávamos aturreáveis aturreavam
| aturreei aturreaste aturreou aturreamos / aturreámos aturreastes aturrearam
| aturreara aturrearas aturreara aturreáramos aturreáreis aturrearam
| aturrearei aturrearás aturreará aturrearemos aturreareis aturrearão
| aturrearia aturrearias aturrearia aturrearíamos aturrearíeis aturreariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| aturrear
| Gerúndio
|
aturreie aturreies aturreie aturreemos aturreeis aturreiem
| aturreasse aturreasses aturreasse aturreássemos aturreásseis aturreassem
| aturrear aturreares aturrear aturrearmos aturreardes aturrearem
| - aturreia (aturreies) aturreie aturreemos aturreai (aturreeis) aturreiem
| Pessoal aturrear aturreares aturrear aturrearmos aturreardes aturrearem
| aturreando
Particípio passado
| aturreado | aturreada | | aturreados | aturreadas |
|
Flexiona como : arear
|