refranzear - verbo
re·fran·ze·ar
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
refranzeio refranzeias refranzeia refranzeamos refranzeais refranzeiam
| refranzeava refranzeavas refranzeava refranzeávamos refranzeáveis refranzeavam
| refranzeei refranzeaste refranzeou refranzeamos / refranzeámos refranzeastes refranzearam
| refranzeara refranzearas refranzeara refranzeáramos refranzeáreis refranzearam
| refranzearei refranzearás refranzeará refranzearemos refranzeareis refranzearão
| refranzearia refranzearias refranzearia refranzearíamos refranzearíeis refranzeariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| refranzear
| Gerúndio
|
refranzeie refranzeies refranzeie refranzeemos refranzeeis refranzeiem
| refranzeasse refranzeasses refranzeasse refranzeássemos refranzeásseis refranzeassem
| refranzear refranzeares refranzear refranzearmos refranzeardes refranzearem
| - refranzeia (refranzeies) refranzeie refranzeemos refranzeai (refranzeeis) refranzeiem
| Pessoal refranzear refranzeares refranzear refranzearmos refranzeardes refranzearem
| refranzeando
Particípio passado
| refranzeado | refranzeada | | refranzeados | refranzeadas |
|
Flexiona como : arear
|