arrocinar - verbo
ar·ro·ci·nar
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
arrocino arrocinas arrocina arrocinamos arrocinais arrocinam
| arrocinava arrocinavas arrocinava arrocinávamos arrocináveis arrocinavam
| arrocinei arrocinaste arrocinou arrocinamos / arrocinámos arrocinastes arrocinaram
| arrocinara arrocinaras arrocinara arrocináramos arrocináreis arrocinaram
| arrocinarei arrocinarás arrocinará arrocinaremos arrocinareis arrocinarão
| arrocinaria arrocinarias arrocinaria arrocinaríamos arrocinaríeis arrocinariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| arrocinar
| Gerúndio
|
arrocine arrocines arrocine arrocinemos arrocineis arrocinem
| arrocinasse arrocinasses arrocinasse arrocinássemos arrocinásseis arrocinassem
| arrocinar arrocinares arrocinar arrocinarmos arrocinardes arrocinarem
| - arrocina (arrocines) arrocine arrocinemos arrocinai (arrocineis) arrocinem
| Pessoal arrocinar arrocinares arrocinar arrocinarmos arrocinardes arrocinarem
| arrocinando
Particípio passado
| arrocinado | arrocinada | | arrocinados | arrocinadas |
|
Flexiona como : amar
|