caronear - verbo
ca·ro·ne·ar
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
caroneio caroneias caroneia caroneamos caroneais caroneiam
| caroneava caroneavas caroneava caroneávamos caroneáveis caroneavam
| caroneei caroneaste caroneou caroneamos / caroneámos caroneastes caronearam
| caroneara caronearas caroneara caroneáramos caroneáreis caronearam
| caronearei caronearás caroneará caronearemos caroneareis caronearão
| caronearia caronearias caronearia caronearíamos caronearíeis caroneariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| caronear
| Gerúndio
|
caroneie caroneies caroneie caroneemos caroneeis caroneiem
| caroneasse caroneasses caroneasse caroneássemos caroneásseis caroneassem
| caronear caroneares caronear caronearmos caroneardes caronearem
| - caroneia (caroneies) caroneie caroneemos caroneai (caroneeis) caroneiem
| Pessoal caronear caroneares caronear caronearmos caroneardes caronearem
| caroneando
Particípio passado
| caroneado | caroneada | | caroneados | caroneadas |
|
Flexiona como : arear
|