ataperar - verbo
a·ta·pe·rar
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
atapero ataperas atapera ataperamos ataperais ataperam
| ataperava ataperavas ataperava ataperávamos ataperáveis ataperavam
| ataperei ataperaste ataperou ataperamos / ataperámos ataperastes ataperaram
| ataperara ataperaras ataperara ataperáramos ataperáreis ataperaram
| ataperarei ataperarás ataperará ataperaremos ataperareis ataperarão
| ataperaria ataperarias ataperaria ataperaríamos ataperaríeis ataperariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| ataperar
| Gerúndio
|
atapere ataperes atapere ataperemos atapereis ataperem
| ataperasse ataperasses ataperasse ataperássemos ataperásseis ataperassem
| ataperar ataperares ataperar ataperarmos ataperardes ataperarem
| - atapera (ataperes) atapere ataperemos ataperai (atapereis) ataperem
| Pessoal ataperar ataperares ataperar ataperarmos ataperardes ataperarem
| ataperando
Particípio passado
| ataperado | ataperada | | ataperados | ataperadas |
|
Flexiona como : amar
|