desenxarciar - verbo
de·sen·xar·ci·ar
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
desenxarcio desenxarcias desenxarcia desenxarciamos desenxarciais desenxarciam
| desenxarciava desenxarciavas desenxarciava desenxarciávamos desenxarciáveis desenxarciavam
| desenxarciei desenxarciaste desenxarciou desenxarciamos / desenxarciámos desenxarciastes desenxarciaram
| desenxarciara desenxarciaras desenxarciara desenxarciáramos desenxarciáreis desenxarciaram
| desenxarciarei desenxarciarás desenxarciará desenxarciaremos desenxarciareis desenxarciarão
| desenxarciaria desenxarciarias desenxarciaria desenxarciaríamos desenxarciaríeis desenxarciariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| desenxarciar
| Gerúndio
|
desenxarcie desenxarcies desenxarcie desenxarciemos desenxarcieis desenxarciem
| desenxarciasse desenxarciasses desenxarciasse desenxarciássemos desenxarciásseis desenxarciassem
| desenxarciar desenxarciares desenxarciar desenxarciarmos desenxarciardes desenxarciarem
| - desenxarcia (desenxarcies) desenxarcie desenxarciemos desenxarciai (desenxarcieis) desenxarciem
| Pessoal desenxarciar desenxarciares desenxarciar desenxarciarmos desenxarciardes desenxarciarem
| desenxarciando
Particípio passado
desenxarciado | desenxarciada | desenxarciados | desenxarciadas |
|
Flexiona como : amar
|