alealdar - verbo
a·le·al·dar
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
alealdo alealdas alealda alealdamos alealdais alealdam
| alealdava alealdavas alealdava alealdávamos alealdáveis alealdavam
| alealdei alealdaste alealdou alealdamos / alealdámos alealdastes alealdaram
| alealdara alealdaras alealdara alealdáramos alealdáreis alealdaram
| alealdarei alealdarás alealdará alealdaremos alealdareis alealdarão
| alealdaria alealdarias alealdaria alealdaríamos alealdaríeis alealdariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| alealdar
| Gerúndio
|
alealde alealdes alealde alealdemos alealdeis alealdem
| alealdasse alealdasses alealdasse alealdássemos alealdásseis alealdassem
| alealdar alealdares alealdar alealdarmos alealdardes alealdarem
| - alealda (alealdes) alealde alealdemos alealdai (alealdeis) alealdem
| Pessoal alealdar alealdares alealdar alealdarmos alealdardes alealdarem
| alealdando
Particípio passado
alealdado | alealdada | alealdados | alealdadas |
|
Flexiona como : amar
|