ranhetar - verbo
ra·nhe·tar
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
ranheto ranhetas ranheta ranhetamos ranhetais ranhetam
| ranhetava ranhetavas ranhetava ranhetávamos ranhetáveis ranhetavam
| ranhetei ranhetaste ranhetou ranhetamos / ranhetámos ranhetastes ranhetaram
| ranhetara ranhetaras ranhetara ranhetáramos ranhetáreis ranhetaram
| ranhetarei ranhetarás ranhetará ranhetaremos ranhetareis ranhetarão
| ranhetaria ranhetarias ranhetaria ranhetaríamos ranhetaríeis ranhetariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| ranhetar
| Gerúndio
|
ranhete ranhetes ranhete ranhetemos ranheteis ranhetem
| ranhetasse ranhetasses ranhetasse ranhetássemos ranhetásseis ranhetassem
| ranhetar ranhetares ranhetar ranhetarmos ranhetardes ranhetarem
| - ranheta (ranhetes) ranhete ranhetemos ranhetai (ranheteis) ranhetem
| Pessoal ranhetar ranhetares ranhetar ranhetarmos ranhetardes ranhetarem
| ranhetando
Particípio passado
ranhetado | ranhetada | ranhetados | ranhetadas |
|
Flexiona como : amar
|