reaportuguesar - verbo
re·a·por·tu·gue·sar
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
reaportugueso reaportuguesas reaportuguesa reaportuguesamos reaportuguesais reaportuguesam
| reaportuguesava reaportuguesavas reaportuguesava reaportuguesávamos reaportuguesáveis reaportuguesavam
| reaportuguesei reaportuguesaste reaportuguesou reaportuguesamos / reaportuguesámos reaportuguesastes reaportuguesaram
| reaportuguesara reaportuguesaras reaportuguesara reaportuguesáramos reaportuguesáreis reaportuguesaram
| reaportuguesarei reaportuguesarás reaportuguesará reaportuguesaremos reaportuguesareis reaportuguesarão
| reaportuguesaria reaportuguesarias reaportuguesaria reaportuguesaríamos reaportuguesaríeis reaportuguesariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| reaportuguesar
| Gerúndio
|
reaportuguese reaportugueses reaportuguese reaportuguesemos reaportugueseis reaportuguesem
| reaportuguesasse reaportuguesasses reaportuguesasse reaportuguesássemos reaportuguesásseis reaportuguesassem
| reaportuguesar reaportuguesares reaportuguesar reaportuguesarmos reaportuguesardes reaportuguesarem
| - reaportuguesa (reaportugueses) reaportuguese reaportuguesemos reaportuguesai (reaportugueseis) reaportuguesem
| Pessoal reaportuguesar reaportuguesares reaportuguesar reaportuguesarmos reaportuguesardes reaportuguesarem
| reaportuguesando
Particípio passado
reaportuguesado | reaportuguesada | reaportuguesados | reaportuguesadas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : reaportuguesamento
|