refunfar - verbo
re·fun·far
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
refunfo refunfas refunfa refunfamos refunfais refunfam
| refunfava refunfavas refunfava refunfávamos refunfáveis refunfavam
| refunfei refunfaste refunfou refunfamos / refunfámos refunfastes refunfaram
| refunfara refunfaras refunfara refunfáramos refunfáreis refunfaram
| refunfarei refunfarás refunfará refunfaremos refunfareis refunfarão
| refunfaria refunfarias refunfaria refunfaríamos refunfaríeis refunfariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| refunfar
| Gerúndio
|
refunfe refunfes refunfe refunfemos refunfeis refunfem
| refunfasse refunfasses refunfasse refunfássemos refunfásseis refunfassem
| refunfar refunfares refunfar refunfarmos refunfardes refunfarem
| - refunfa (refunfes) refunfe refunfemos refunfai (refunfeis) refunfem
| Pessoal refunfar refunfares refunfar refunfarmos refunfardes refunfarem
| refunfando
Particípio passado
refunfado | refunfada | refunfados | refunfadas |
|
Flexiona como : amar
|