enlabruscar - verbo
en·la·brus·car
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
enlabrusco enlabruscas enlabrusca enlabruscamos enlabruscais enlabruscam
| enlabruscava enlabruscavas enlabruscava enlabruscávamos enlabruscáveis enlabruscavam
| enlabrusquei enlabruscaste enlabruscou enlabruscamos / enlabruscámos enlabruscastes enlabruscaram
| enlabruscara enlabruscaras enlabruscara enlabruscáramos enlabruscáreis enlabruscaram
| enlabruscarei enlabruscarás enlabruscará enlabruscaremos enlabruscareis enlabruscarão
| enlabruscaria enlabruscarias enlabruscaria enlabruscaríamos enlabruscaríeis enlabruscariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| enlabruscar
| Gerúndio
|
enlabrusque enlabrusques enlabrusque enlabrusquemos enlabrusqueis enlabrusquem
| enlabruscasse enlabruscasses enlabruscasse enlabruscássemos enlabruscásseis enlabruscassem
| enlabruscar enlabruscares enlabruscar enlabruscarmos enlabruscardes enlabruscarem
| - enlabrusca (enlabrusques) enlabrusque enlabrusquemos enlabruscai (enlabrusqueis) enlabrusquem
| Pessoal enlabruscar enlabruscares enlabruscar enlabruscarmos enlabruscardes enlabruscarem
| enlabruscando
Particípio passado
| enlabruscado | enlabruscada | | enlabruscados | enlabruscadas |
|
Flexiona como : colocar
|