desacanalhar - verbo
de·sa·ca·na·lhar transitivo; pronominal
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
desacanalho desacanalhas desacanalha desacanalhamos desacanalhais desacanalham
| desacanalhava desacanalhavas desacanalhava desacanalhávamos desacanalháveis desacanalhavam
| desacanalhei desacanalhaste desacanalhou desacanalhamos / desacanalhámos desacanalhastes desacanalharam
| desacanalhara desacanalharas desacanalhara desacanalháramos desacanalháreis desacanalharam
| desacanalharei desacanalharás desacanalhará desacanalharemos desacanalhareis desacanalharão
| desacanalharia desacanalharias desacanalharia desacanalharíamos desacanalharíeis desacanalhariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| desacanalhar
| Gerúndio
|
desacanalhe desacanalhes desacanalhe desacanalhemos desacanalheis desacanalhem
| desacanalhasse desacanalhasses desacanalhasse desacanalhássemos desacanalhásseis desacanalhassem
| desacanalhar desacanalhares desacanalhar desacanalharmos desacanalhardes desacanalharem
| - desacanalha (desacanalhes) desacanalhe desacanalhemos desacanalhai (desacanalheis) desacanalhem
| Pessoal desacanalhar desacanalhares desacanalhar desacanalharmos desacanalhardes desacanalharem
| desacanalhando
Particípio passado
desacanalhado | desacanalhada | desacanalhados | desacanalhadas |
|
Flexiona como : amar
|