desmagnetizar - verbo
					des·mag·ne·ti·zar transitivo; pronominal 
| Indicativo | 
|---|
 
	| Presente
	 | Pretérito imperfeito
	 | Pretérito perfeito
	 | Pretérito mais-que-perfeito
	 | Futuro imperfeito
	 | Futuro perfeito (condicional)
 |  
desmagnetizo desmagnetizas desmagnetiza desmagnetizamos desmagnetizais desmagnetizam
 | desmagnetizava desmagnetizavas desmagnetizava desmagnetizávamos desmagnetizáveis desmagnetizavam
 | desmagnetizei desmagnetizaste desmagnetizou desmagnetizamos  /  desmagnetizámos desmagnetizastes desmagnetizaram
 | desmagnetizara desmagnetizaras desmagnetizara desmagnetizáramos desmagnetizáreis desmagnetizaram
 | desmagnetizarei desmagnetizarás desmagnetizará desmagnetizaremos desmagnetizareis desmagnetizarão
 | desmagnetizaria desmagnetizarias desmagnetizaria desmagnetizaríamos desmagnetizaríeis desmagnetizariam			
 |  | Conjuntivo / Subjuntivo
	 | Imperativo
	 | Infinitivo
	 | Outras formas
	
	 | 
|---|
 
		| Presente
		 | Pretérito imperfeito
		 | Futuro
		 | Afirmativo (Negativo)
		 | desmagnetizar
		 | Gerúndio
 |  
desmagnetize desmagnetizes desmagnetize desmagnetizemos desmagnetizeis desmagnetizem
 | desmagnetizasse desmagnetizasses desmagnetizasse desmagnetizássemos desmagnetizásseis desmagnetizassem
 | desmagnetizar desmagnetizares desmagnetizar desmagnetizarmos desmagnetizardes desmagnetizarem
 | - desmagnetiza (desmagnetizes) desmagnetize desmagnetizemos desmagnetizai (desmagnetizeis) desmagnetizem
 | Pessoal  desmagnetizar desmagnetizares desmagnetizar desmagnetizarmos desmagnetizardes desmagnetizarem
 | desmagnetizando
	
 
 Particípio passado 
	
| desmagnetizado | desmagnetizada |  | desmagnetizados | desmagnetizadas |   
 |   
Flexiona como : amar forma nominal : desmagnetização
          |