desmagnetizar - verbo
des·mag·ne·ti·zar transitivo; pronominal
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
desmagnetizo desmagnetizas desmagnetiza desmagnetizamos desmagnetizais desmagnetizam
| desmagnetizava desmagnetizavas desmagnetizava desmagnetizávamos desmagnetizáveis desmagnetizavam
| desmagnetizei desmagnetizaste desmagnetizou desmagnetizamos / desmagnetizámos desmagnetizastes desmagnetizaram
| desmagnetizara desmagnetizaras desmagnetizara desmagnetizáramos desmagnetizáreis desmagnetizaram
| desmagnetizarei desmagnetizarás desmagnetizará desmagnetizaremos desmagnetizareis desmagnetizarão
| desmagnetizaria desmagnetizarias desmagnetizaria desmagnetizaríamos desmagnetizaríeis desmagnetizariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| desmagnetizar
| Gerúndio
|
desmagnetize desmagnetizes desmagnetize desmagnetizemos desmagnetizeis desmagnetizem
| desmagnetizasse desmagnetizasses desmagnetizasse desmagnetizássemos desmagnetizásseis desmagnetizassem
| desmagnetizar desmagnetizares desmagnetizar desmagnetizarmos desmagnetizardes desmagnetizarem
| - desmagnetiza (desmagnetizes) desmagnetize desmagnetizemos desmagnetizai (desmagnetizeis) desmagnetizem
| Pessoal desmagnetizar desmagnetizares desmagnetizar desmagnetizarmos desmagnetizardes desmagnetizarem
| desmagnetizando
Particípio passado
| desmagnetizado | desmagnetizada | | desmagnetizados | desmagnetizadas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : desmagnetização
|