ajornalar - verbo
a·jor·na·lar intransitivo; transitivo
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
ajornalo ajornalas ajornala ajornalamos ajornalais ajornalam
| ajornalava ajornalavas ajornalava ajornalávamos ajornaláveis ajornalavam
| ajornalei ajornalaste ajornalou ajornalamos / ajornalámos ajornalastes ajornalaram
| ajornalara ajornalaras ajornalara ajornaláramos ajornaláreis ajornalaram
| ajornalarei ajornalarás ajornalará ajornalaremos ajornalareis ajornalarão
| ajornalaria ajornalarias ajornalaria ajornalaríamos ajornalaríeis ajornalariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| ajornalar
| Gerúndio
|
ajornale ajornales ajornale ajornalemos ajornaleis ajornalem
| ajornalasse ajornalasses ajornalasse ajornalássemos ajornalásseis ajornalassem
| ajornalar ajornalares ajornalar ajornalarmos ajornalardes ajornalarem
| - ajornala (ajornales) ajornale ajornalemos ajornalai (ajornaleis) ajornalem
| Pessoal ajornalar ajornalares ajornalar ajornalarmos ajornalardes ajornalarem
| ajornalando
Particípio passado
| ajornalado | ajornalada | | ajornalados | ajornaladas |
|
Flexiona como : amar
|