retundir - verbo
re·tun·dir transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
retundo retundes retunde retundimos retundis retundem
| retundia retundias retundia retundíamos retundíeis retundiam
| retundi retundiste retundiu retundimos retundistes retundiram
| retundira retundiras retundira retundíramos retundíreis retundiram
| retundirei retundirás retundirá retundiremos retundireis retundirão
| retundiria retundirias retundiria retundiríamos retundiríeis retundiriam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| retundir
| Gerúndio
|
retunda retundas retunda retundamos retundais retundam
| retundisse retundisses retundisse retundíssemos retundísseis retundissem
| retundir retundires retundir retundirmos retundirdes retundirem
| - retunde (retundas) retunda retundamos retundi (retundais) retundam
| Pessoal retundir retundires retundir retundirmos retundirdes retundirem
| retundindo
Particípio passado
retundido / retuso | retundida | retundidos | retundidas |
|
adjetivo PP : retuso
|